Welkom op de blog van samenhuisproject De Kaasdroger!

Hier lees je de verhalen van de bewoners van 'De Kaasdroger'. De dingen die ons bezighouden, boeien, binden en verbinden. Ons verhaal.

Als je graag op de hoogte gehouden wordt van nieuwe blogposts via mail kan je rechtsonder je mailadres ingeven. Voor meer info over 'De Kaasdroger' neem je best een kijkje op onze website: www.dekaasdroger.be!

maandag 25 februari 2013

Wortel

Ondertussen is het dak van de schuur eraf. Enkel de bruikbare balken zijn er nog. Een geraamte dat klaar staat om opnieuw opgetuigd te worden. Vandaag kwam Pierre, dat is de aannemer die ons helpt met de dakwerken, het nieuwe hout leveren. Een enorme vrachtwagen met balken zo lang als bomen.

Benoît werkte inmiddels onze planning uit. Nog vele dagen werk alvorens ons huis ook echt bewoonbaar zal zijn. Maar geduld is een schone deugd, zo zeggen ze. En elke stap is er eentje dichter bij het doel. Dat zeggen ze ook. Onderweg is er gelukkig ook altijd veel moois te ontdekken. Zoals oude balken, mooie beelden. Details. Die ons leven maken tot wat het is. Iets om van te genieten.


Wat ikzelf fijn vind nu het dak zo open ligt is al het licht dat zomaar naar binnen stroomt. Het zal wennen zijn eens het weer toe ligt. Er komt natuurlijk wel een lichtstraat in maar het is en blijft spannend. Zou er dan genoeg licht zijn? Of niet? Of zijn het andere dingen die zorgen voor licht en luchtig, blij en gelukkig. Ik denk het wel.

Te eindigen met een treffend citaat dat al jaren tegen onze koelkast plakt: 'Rivieren weten het. Er is geen haast bij. Op een dag komen we er wel'. Woorden uit 'De Tao van Poeh'. Ze doen aarden en schieten wortel naar lente, warm en zon. Een nieuwe lente. Daar kijken we allemaal naar uit. Zoveel is zeker.

donderdag 14 februari 2013

Dak

Het is zover.

Het grote dak van de grote schuur is aan het verdwijnen.
Verdwijnen is een groot woord. Want het is er nog. Maar elke dag liggen er minder pannen op.
Best wel spannend.
En vooral, erg spectaculair.

De buitenkant.
De schil eraf.
Algauw helemaal uit balans.



De binnenkant.
Mijn favoriete kant.
Ruimte voelbaar van langsbinnen.



Of ook wel.
The sky is the limit.

dinsdag 5 februari 2013

Composttoilet

Over het waarom en de kruisbestuiving

Ik weet het, het klinkt niet echt heel romantisch... Lotje en ik hebben samen ons eigen composttoilet gebouwd. In deze blogpost gaan we kort uitleggen welke technieken we gaan toepassen, waarom we ervoor gekozen hebben en hoe we het composttoilet gebouwd hebben.

We zijn al een tijdje met 'De Kaasdrogers' aan het bekijken hoe we zuinig met drinkwater kunnen omgaan. De keuze voor veel regenwaterputten en doorgedreven filtering was dan ook vlug gemaakt. Hierdoor gaan we zo goed als geen drinkwater meer moeten afnemen van het stadsnet.

Ons regenwater systeem wordt een goed voorbeeld van de typische schaalvoordelen die je bij samenhuizen kan hebben. In plaats van vier afzonderlijke putten, filters en pompen te installeren, gaan we maar één centraal systeem hebben bestaande uit vier aaneengeschakelde putten, met één zware pomp en één filtratie systeem.

Na het verminderen van ons watergebruik is de volgende vraag hoe we ook ons afvalwater kunnen reduceren. Het zuiveren van rioolwater is een zeer energieverslindende bezigheid.

We hebben een tijdje de piste van een zuiverend rietveld onderzocht, maar dit bleek uiteindelijk technisch en financieel niet haalbaar, omdat we verplicht zijn ons op de bestaande riolering aan te sluiten. 

Leen en Stef hadden al heel lang besloten om voor een compost-toilet te gaan. Anje en Benoît zouden voor een separatietoilet gaan. Eerlijk gezegd wisten Lotje en ik van beide zaken niets van af, en leken beide oplossingen ons in het begin nogal omslachtig.

Na het lezen van 'The Humanure Handbook', op aanraden van Stef, was er geen reden tot twijfel meer en nu kiezen we er ook voor om onze eigen zaakjes te gaan composteren en hergebruiken.

Zo gaat dat vaak bij samenhuizen. Je leert van elkaars interesses, je raadt elkaar bepaalde boeken aan en voor je het weet ga je er samen voor. Enthousiasme is besmettelijk en samen voor iets gaan blijft een geweldig gevoel geven. Het sterkt je in de soms moeilijke keuzes.

Kruisbestuiving kan zo mooi zijn.

Humanure

Humanure is een Engelse term die letterlijk vertaald kan worden als menselijke mest. Omdat dit in het Nederlands niet echt mooi klinkt gebruiken we verder de Engelse term. Humanure slaat zowel op stoelgang als urine.

We hebben dus besloten om met een aantal gezinnen onze humanure te gaan composteren.

Om dit te doen gaan we gebruik maken van de technieken die beschreven staan in 'The Humanure Handbook' van J. Jenkins. Het boek is reeds in veel talen vertaald, maar is helaas niet in het Nederlands beschikbaar. Vandaar dat deze blog ons wel nuttig leek. Het boek is gratis te lezen op humanurehandbook.com. Je vindt op deze site ook veel filmpjes en tips.

Het mooie aan deze manier van composteren is dat je op een comfortabele en veilige manier compost kan maken die zo goed is dat je deze na twee jaar zelfs kan gebruiken in je moestuin. Het feit dat we onze eigen uitwerpselen vanaf nu niet meer moeten zien als afval waar we zo snel mogelijk vanaf moeten, maar als een energiebron voor nieuw leven en voedsel, spreekt ons erg aan.

De cirkel is rond!

Ons voedsel haalt energie uit de zon en uit de bodem. We eten dit voedsel waarna we onze humanure zo composteren dat we ze terug kunnen gebruiken in onze moestuin om onze groenten en fruit van de nodige energie te voorzien. Deze eten we dan weer op en de rest van het verhaal ken je al...

Voor sommige mensen lijkt een composttoilet waarschijnlijk op een extreme keuze, maar we zien dit eerder als een eenvoudige maatregel die onmiddellijk veel return geeft op ecologisch vlak. Het beheren van het toilet en de composthoop zou moeten meevallen en komt per gezin op een kwartiertje werk per week.

Zelf een composttoilet maken

Er zijn veel varianten van composttoiletten. Sommige gebruiken stroom en hebben een grote opvangbak onder het toilet waar de uitwerpselen gedroogd worden. Andere systemen scheiden urine van de rest, nog andere systemen werken met de composthoop recht onder het toilet. Wij hebben gekozen voor de zogenaamde 'Loveable Loo', beschreven door J. Jenkins en gaan hem zelf maken. 
Bij dit systeem wordt de humanure (urine samen met de rest) verzameld in een eenvoudige emmer onder de toiletbril. Na elke toiletbeurt wordt er een bedekkingsmateriaal over de humanure gegoten. Dit kan zaagsel, hennepscheven, droge verhakselde bladeren, turf,... zijn. 

Belangrijk is dat alles goed bedekt wordt en dat er lucht gevangen wordt. Op deze manier ontstaat er een biofilter die ervoor zorgt dat het toilet geurloos is.
Eens de emmer vol is gaat er een deksel op en wordt hij zeer tijdelijk opgeslagen in de kelder. Eens onze vijf emmers vol zijn (één keer per week voor een normaal gezin) worden ze leeggemaakt op de composthoop. De composthoop gaan we volgende week opstarten, hier volgt een andere blogpost over.

Het begin...



Voor de zijkanten slaan we een hoop planken van oude paletten die op het erf liggen.
  


De plankjes schuren we eerst grof op.



Vervolgens zouden we de plankjes in een vijftal tinten beitsten met natuurlijk oliebeits. Bleek nu dat de plankjes zelf al prachtige natuurlijke tinten hebben. De kleuren gaan van wit, grijs, beige, rood, oker tot en met zwart. Niet behandelen is dus de boodschap.



Met wat overschot balkjes van onze houtskelet bouwen we het geraamte van het toilet.
De toiletbril hebben we nieuw gekocht. Die zelf maken ging iets te ver. 
Als bovenste plank gebruiken we een multiplex van populier (overschotje van m'n vader) die we drie lagen vernis geven. 



Plankjes tegen het skelet, emmer erin, deksel erop en voilà: we zijn trots op het resultaat!
Voor net geen 50€ bouwden we ons 'nieuw' composttoilet.

Het was wel twee dagen werk, maar we hebben al geleerd dat tijd een zeer relatief begrip kan zijn als je aan het verbouwen bent.

Op de plaats van de normale spoelbak zit nu de voorraad bak voor het zaagsel. Omdat we twee kleine kindjes hebben moesten we er wel op letten dat de bril mooi aansluit op de emmer. Op die manier blijven ongelukjes in de emmer.







Ons toilet is te bewonderen als je eens langskomt in 'De Kaasdroger'.

Volgende week gaan we de composthoop opstarten. Hier zullen we zeker ook wat over schrijven. We zijn nieuwsgierig of het allemaal haalbaar gaat zijn en of het inderdaad zo comfortabel en geurloos zal zijn als wordt beweerd.

To be continued...

Later toegevoegd...
Bekijk zeker ook eens dit artikel op lowtech magazine.