Ondertussen kan je eindelijk zeggen dat De Kaasdroger omgetoverd is in een echte bouwwerf. Beter nog een ingewikkelde doolhof van tientallen kanaaltjes. Omgewoeld door een reuzemol in een gele kraan.
Vier regenwaterputten onder de grond...
En af en toe iemand die knettergek wordt want op het einde van de graafwerken nog weten welke buis weer naar waar moet en vooral of elke leiding nu een grachtje heeft. We zullen er nog even zoet mee zijn, met onze grondwerken...
Hier de gele mol in volle actie!
In het totaal, ik vroeg het even na aan Benoît, een stuk of negen grachten voor de leidingen van de zonneboiler, regenwater, water, elektriciteit en dan ook nog de riool. De komende dagen plannen we om alle buizen te steken. Eens dat zover is dan kunnen de sleuven weer dicht! En daarna kan het gras weer groeien. Ondertussen hopen we op zon, zon en nog eens zon want als het nu te hard begint te regenen dan wonen we plots in Venetië en dàt is nu net niet de bedoeling.
En voor de kinderen overal hopen zand om heerlijk in te spelen, al is het nu wel iets te gevaarlijk daarvoor. Bovendien moet het zand op de hopen blijven en niet terug in de sleuven vallen want anders moeten we opnieuw beginnen. En dat is nét iets teveel gevraagd denk ik zo...