'Vier gezinnen onder één dak', zo heet het artikel dat in het decembernummer van 'Vrouwen met vaart' van de KVLV verscheen. Lieve Herremans, de auteur van het artikel, kwam op bezoek, interviewde ons en ze had ook een fotograaf mee die enkele leuke foto's maakte. Benieuwd? Then read the full story.
-Anje-
Woensdag 21 november 2012
Goed nieuws!
We hebben een aannemer gevonden die het dak van de schuur op zich wil nemen.
In februari-maart wordt het grote immense dak vernieuwd. Dus kunnen we hier stilaan beginnen aan de voorbereidingen: de schuur leeghalen, grond uitgraven, sokkels graven, funderingen gieten.
We weten weer wat doen!
Zin om je steentje bij te dragen?
Laat het ons weten!
Verder ook 'goed bezig' met het opstarten van de coöperatie die de projectruimte in de schuur zal beheren en voeden. Goed bezig achter de schermen weliswaar. Bezoeken brengen aan gelijkgestemde coöperaties, lezen, netwerking, kernteksten schrijven en herschrijven. Binnenkort een eerste klankbordmoment met een groepje vrienden-fans om samen te bekijken waar we staan, welke kansen we niet mogen missen en hoe we de uitdagingen die voor ons uit liggen best kunnen aangaan.
Voilà, u bent weer op de hoogte!
-Anje-
Woensdag 14 november 2012
Even een update vanop de werf.
In de unit van Lau en Lotje is de houtskeletbouw op de eerste verdieping rond. Gerard en Lau zijn deze week begonnen met het isoleren van de muren. Dit gebeurt met een kalk-hennep-mengsel. Binnenkort staat er ook de isolatie van het dak op het programma. Dat zal gebeuren met papiervlokken. En morgen, hoorde ik zeggen, komen ze de vensters plaatsen op dat eerste verdiep. Dus binnenkort geen koudegolven meer boven, maar lekker beschut werken aan de isolatie van muren en dak.
In de unit van Ruben ligt de vloerisolatie. Ruben koos voor glaskeien. Verder is Ruben bezig met het zorgvuldig restaureren van de muren. Waar raam- en deuropeningen komen moeten bakstenen geslepen, vervangen en opgemetst worden. En Ruben doet dat als een echte prof!
In de unit van Leen en Stef vordert het werk snel. Quasi alle ramen zijn geplaatst. Nog eventjes en ze zitten er winddicht. Dan kunnen we niet meer binnenlopen of snel door hun unit naar de achtertuin gaan. De vensters worden ingewerkt met kalk-hennep en eens dat rond is kan het lemen beginnen. Ook dat is weer een hele klus, maar niet geklaagd, want het is weer een klus die hen dichter brengt bij hun verhuis.
In de unit van Anje en Benoît werkte Benoît aan de afwerking van de houtskeletbouw. Verstevigen en verankeren. Gisteren begon hij aan het maken van een eerste opening in de oorspronkelijke muren. Openingen kunnen niet geslagen worden zonder verstevigende lintelen boven de opening. Eens het linteel erin kunnen de stenen eruit. En kan het licht binnenstromen. Alvast benieuwd naar dat effect.
Je leest het al. Elke werf vordert op zijn eigen tempo en bevindt zich ook in zijn eigen stadium. Daarom net dat het best wel boeiend is om eens een kijkje te komen nemen op de werf. Je ziet de verschillende stadia van een ecowerf allemaal tegelijk want er zijn vier werven naast mekaar te zien. Vier vliegen in 1 klap dus. Dat maakte de opendeurdagen ter gelegenheid van het initiatief 'Ecobouwers' van BBL net zo boeiend hier. We ontvingen drie groepen van telkens een kleine twintig mensen die hier wat inspiratie kwamen opdoen voor hun eigen ecodromen.
En ondertussen leeft iedereen hier ook gewoon zijn leven. Kinderen verjaren, worden groot en spelen verstoppertje in de tuin. Er wordt gekookt en gebakken, gewast en afgewassen. Volwassenen werken op de werf of buitenshuis. Ze zoeken een balans tussen werk en werf. Tussen werk en gezin. Tussen leven en werken. Het is vroeg donker, het wordt kouder buiten. Kachels branden. Sinterklaas meerde vandaag aan in Leuven. De winter staat voor de deur. Tijd om mekaar te verwarmen. Hartverwarmend dicht bijeen.
-Anje-
Vrijdag 2 november 2012
Time flies... Inmiddels is het dak boven de gemeenschappelijke zolder eraf en er week opgelegd. Alleen de pannen moeten nog gelegd worden en dat staat morgen op de agenda van onze gemeenschappelijke werkdag. Vandaag kwamen ze ook de ramen plaatsen in de woning van Leen en Stef. Alleen zag ik het resultaat nog niet want toen ik thuiskwam was het al donker buiten. Dat heb je wanneer het winteruur weer van zich laat horen. Veel te vroeg donker. Morgen bij daglicht ren ik dus zo snel ik kan naar het huis met de ramen... Alsmaar echter wordt het!
-Anje-
Zondag 23 september 2012
De herfst in het land en toch nog kunnen samen kunnen buiten eten. Net weer een werkvoormiddag achter de rug waar we de sleuf dichtten onder de grote poort. De sleuf waardoorheen alle buizen lopen van het verwarmingssysteem. De beton was ver droog en dus mocht de sleuf helemaal dicht.
Verder lopen de dakwerken van het woonhuis ten einde. Het nieuwe dak ligt erop en bevat zelfs enkele glazen dakpannen die feërieke effecten hebben op het daglicht. Ook het dak boven de woning van Leen en Stef is ver af. Bijna zitten zij ook helemaal droog. Er is natuurlijk ook nog een massa 'dak' te gaan. Het dak boven de gemeenschappelijke zolders en ook natuurlijk het dak van de schuur. Het 'gemeenschappelijke' dak plannen we zelf aan te pakken. We organiseren er zelfs een hele werkweek voor. Wie zin heeft om een handje uit de mouwen te komen steken is meer dan welkom. Geef maar een seintje als je goesting hebt. Het dak van de schuur is een ander paar mouwen en zullen we laten uitvoeren, waarschijnlijk volgend voorjaar.
In de schuur, de woning van Anje en Benoît, stijgt de houtskeletbouw steeds hoger boven de zeespiegel uit. Deze week bereikten we de tweede verdieping en wist Benoît de eerste balk van de zoldervloer boven te krijgen. De week die nu komt zal die zoldervloer verder afgewerkt worden alsook de verbinding met het dakgebinte. Dus hoogste punt in zicht! Yes! Foto's werden gepost op facebook. Ga maar eens zien!
In het woonhuis zijn Lau en Lotje deze week begonnen met het uitbreken van de oude zoldervloer. Een stoffig werkje met veel muizen- en rattenrestanten. Leen en Stef zijn dan weer begonnen met de strobalenbouw van de nieuwbouw achteraan. De nieuwe muren worden opgezet met strobalen en achteraf bezet met leem. Dus, alweer een nieuw avontuur. Je ziet het, elke week wat nieuws hier in 'De Kaasdroger'!
-Anje-
Zaterdag 15 september 2012
'Bond Beter Leefmilieu organiseert elk jaar in november het evenement Ecobouwers Opendeur. Tijdens deze opendeurdagen kom je alles te weten over bouwen met aandacht voor energiezuinigheid en duurzame materialen. De focus ligt op de bouwheer: waarom kiezen voor energiezuinig of duurzaam bouwen? Hoe begin je er aan? Waar moet je op letten?'. Dat lees ik op hun website. En wij doen mee! Rondleidingen op bouwwerf 'De Kaasdroger' op zondag 4 november om 14u en op zaterdag 10 november om 10u en 14u. Zin om te komen? Welkom! Zin om meer te weten? Klik hier!
-Anje-
Zondag 9 september 2012
Heerlijke zomerdag hier in 'De Kaasdroger' met vrienden op bezoek, brunch, spelende kinderen, barbeque op het kampvuur. Een dag om van te dromen. En hier gewoon realiteit. Fijn, zo'n nazomer. De vakantie voorbij en al één week achter de rug van proberen weer te passen in de routine van school en werk. De overgang was bruusk en dus het weekend welkom. We hebben er dan ook van genoten. En zijn nu helemaal relaxed en weer opgeladen klaar voor week twee.
De werken hier vorderen. De woning van Lau en Lotje draagt inmiddels een nieuw dak met glazen dakpannen erin. Nu bezig met het opmetsen van oude buitenmuren binnenin om daarna verder te werken aan de houtskeletbouw. De woning van Leen en Stef maakt zich op voor haar nieuw dak. Het onderdak ligt, de panlatten ook. De dakpannen liggen mooi gesorteerd te wachten op hoogte. Deels gerecupereerd van het oude dak, deels gerecupereerd van andere werven. De woning van Anje en Benoît telt inmiddels ook al een eerste verdieping in houtskelet. Het volume krijgt vorm. De woning wordt voelbaar. Het is puzzel- en millimeterwerk vooral omdat er ook een aantal oude elementen bewaard blijven die moeten worden ingepast in het nieuwe gegeven.
En verder broeden we verder op onze plannen met betrekking tot 'De Broeikas'. We praten met mensen, krijgen feedback en soms zelfs ook huiswerk. Wat fijn is, want huiswerk geeft richting. En zo begint ook deze droom stilaan vorm te krijgen...
Fijne tijden dus. En gewoon heel tevreden met wat er is. Het voelt allemaal zo 'juist' aan. Zo 'rijk' ook. En dat is fijn.
-Anje-
Zondag 12 augustus 2012
De trouwe bezoeker aan onze site merkte het misschien al op. Er zijn twee nieuwe rubrieken, genaamd 'De Broeikas' en 'Atelier Indruk'.
Vakantietijd creëert ruimte voor nieuwe dromen. In ons woonproject De Kaasdroger is er nog een lege schuur waarin we een aantal van die dromen willen laten landen. Na maandenlang broeden is het dan eindelijk zover.
We voorzien de oprichting van de coöperatieve vennootschap 'De Broeikas' die als voornaamste doelstelling heeft om een ruimte te creëren waar ideeën en projecten huisvesting kunnen vinden. Een plek waar mensen en organisaties mekaar kunnen ontmoeten en synergie mogelijk wordt. De kerntekst van dit initiatief kan je hierdownloaden.
Eén van de projecten die vorm zal krijgen binnen 'De Broeikas' is 'Atelier Indruk'. ‘Atelier Indruk’ is een atelier dat zich specialiseert in niet-toxische grafiek. Het atelier wordt gedeeld door verschillende kunstenaars die vertrouwd zijn met vrije grafiek. Het atelier heeft een duidelijke focus op vrije grafiek maar er blijft ook ruimte bestaan voor andere kunstdisciplines en activiteiten (tentoonstellingen, workshops, lezingen, performances,…) die verzoenbaar zijn met de eigenheid van een grafisch atelier. Interesse om de kerntekst te lezen? Klik dan hier.
Als je interesse hebt om mee te werken of je steentje bij te dragen aan de uitbouw van (één van) beide initiatieven mag je ons dat altijd laten weten...
-Anje-
Donderdag 17 juli 2012
We zijn weer een etappe verder, althans toch in de unit van Leen en Stef. Daar worden momenteel muren opgebouwd in kalk-hennep. Een hele klus. Zeer arbeidsintensief. Maar toch gaat het vooruit. Traag maar gestaag. Af en toe wat helpende handen maken het werk wat lichter en doen het vooral iets sneller progresseren. De muren worden opgebouwd van onder naar boven. De kalk-hennep wordt tussen de bakstenen buitenmuur en de houtskeletbouw gepropt. Aan de binnenkant wordt het mengsel tegengehouden door houten bekistingsplanken. Deze planken worden met vijzen vastgeschroefd in het houtskelet. Eens een hele laag is volgestouwd worden de planken weer losgevezen en net erboven weerom bevestigd om zo te beginnen aan de volgende laag. En op die manier bouwen de muren zich op. Laag voor laag. Met heel veel handen. En nog veel meer geduld.
En dan is er ook nog de pelletketel. Deze is geïnstalleerd in de kelder van het woonhuis. Het was een hele klus om de ketel en de buffervaten voor water in het huis te krijgen. Maar met wat mankracht en navigeerwerk is dat dan toch gelukt.
Ook het gros van de leidingen is gelegd. En de sleuf die de leidingen van het woonhuis tot in de stalvleugel brengt, is inmiddels geïsoleerd, ook met een dikke laag kalk-hennep. Op die manier zitten de buizen waardoor binnenkort ons warm water zal circuleren in een comfortabel winterjasje. Essentieel, willen we ons in de winter warm houden.
Meer foto's van onze 'muren in natuur' vind je op hier. Foto's van de installatie van het gemeenschappelijke pelletsysteem zie je hier. En er zijn ook foto's over het leggen van alle leidingen.
Het is echt bijna niet meer te volgen. De transformatie is groot. En de voldoening ook.
-Anje-
Zaterdag 14 juli 2012
Inmiddels schrijft zich alweer een nieuw verhaal hier in 'De Kaasdroger', dat van 'kalk-hennep'. Bovenop de schelpenlaag van vorige week ligt nu een dikke laag van een mengsel van kalk en hennep in de woning van Leen en Stef. Het is arbeidsintensief maar plots voelt het allemaal zo 'bewoonbaar'. Is het omdat het er wat uitziet als 'tapis plain'? Of omdat het zo natuurlijk is? Of omdat het nu al op een bijzondere manier het binnenklimaat reguleert? Of is het een mix van die drie?
Het doel van de dikke laag kalk-hennep op de grond is 'isolatie' en 'vochtregulatie'. We kiezen voor kalk-hennep omdat het een natuurlijk product is. Hennepvezels, kalk en een beetje cement worden gemengd met water tot er een droog maar stekelige brooddeegachtige mix ontstaat. Die wordt met behulp van kruiwagens naar de woning vervoerd, op de grond gekipt en aangeduwt met houten balken. Uithardingstijd is een dikke maand. Graag wat meer technische uitleg bij de unieke eigenschappen van hennep en van kalk, klik dan hier. Graag wat foto's, klik dan hier.
In de unit van Lotje en Lau zijn de zolders gesloopt en zijn ze volop bezig met de houtskeletbouw boven. Volgende week wordt ook het centrale en gemeenschappelijke verwarmingssysteem geïsoleerd dus ook die voorbereidingen vragen veel werk. De oude mazoutketel in de kelder werd uitgebroken en er werden sleuven voorzien voor alle buizen en leidingen.
In de unit van Anje en Benoît bouwt het houtskelet zich op. Benoît meet en zaagt en draagt heel wat dikke balken de ladders op. De balken op de gelijkvloers staan rechtop en nu worden de horizontale balken van de eerste verdieping geïnstalleerd.
In de unit van Ruben is het vakantie want Ruben is in verlof. Binnenkort verschijnt hij ook weer op de werk. Wellicht boordevol energie...
Verder zijn we ook nog bezig met het leegmaken van de schuur en het voorhuis, met het uittrekken van een leger aan netels, het onkruidvrij maken van de moestuin en met het dagdagelijks zorgen voor en spelen met alle kinderen...
Dit is teamwerk. Fijn om zo 'intiem' 'in team' te kunnen samenwerken...
-Anje-
Zaterdag 7 juli 2012
De geur van zee en schelpen rapen in Neervelp. Want isoleren doen wij met schelpen...
Met een kracht om u tegen te zeggen worden de schelpen de grond op gespoten. Het heeft wel wat. Vooral kokkels zijn het. En de meeste schelpen zijn nog 'heel'. Doel van deze schelpenzee is de vloeren beschermen tegen opstijgend vocht. Schelpen zijn hard en ondoorlatend. Dus water kan er niet door. En de ruimte tussen de schelpen is vrij groot -gemiddeld zelfs zo'n 35 mm- waardoor er geen capillaire krachten kunnen spelen. Bovendien zorgt die buffer van lucht ook voor isolatie tegen warm en koud. Een 'natuurlijk' staaltje fysica dus. Zo eenvoudig kan het zijn om een woning te isoleren. Alleen moest er iemand al die schelpen rapen...
-Anje-
Vrijdag 6 juli 2012
Nieuwe bewoners in het woonhuis. Vandaag verhuisd en man, wàt voelde het bijzonder om dozen binnen te dragen in een huis waar we amper een maand geleden zelf onze dozen buiten droegen. Net omdat we dit huis ruim vier jaar 'tijdelijk' bewoonden -vooral ook omdat onze jongste daar bijna vier jaar geleden geboren werd, daar, op die plek, in die kamer, aan het raam- voelen we ons in grote mate verbonden met dit huis. Het loslaten gebeurt en gebeurde in kleine stapjes. Eerst inpakken, dan verhuizen, er was het slopen van de bovenverdieping, de officiële verkoop bij de notaris, de adreswijziging, het weghalen van alle planten en tussendoor ook heel veel herinneringen aan mensen en dingen die kwamen en gingen. En nu dus vandaag de intrek van Lieselotte en Laurenz. Het gaat in kleine stapjes en het went verbazingwekkend snel. En het voelt vooral bijzonder goed. Wat zijn we gelukkig dat deze menskes ons pad kruisten en voor een hele lange tijd zullen blijven kruisen. Het avontuur is nu echt begonnen. Voor ons allemaal. Benieuwd naar wat komen zal.
De laatsten zullen de eersten zijn. Lieselotte en Laurenz kochten zich als laatsten in en slapen deze nacht als eersten in 'De Kaasdroger'. Alle anderen zijn druk aan het verbouwen. Om ook te kunnen verhuizen. Ooit. Op een dag. En die dag komt eraan. Sneller dan je denkt...
-Anje-
Dinsdag 12 juni 2012Er zitten verschuivingen aan te komen. Het woonhuis dat we ruim vier jaar bewoond hebben, maakt zich op voor haar nieuwe eigenaars en nieuwe bewoners. Nog vier keer slapen en dan verhuizen we, de 'oude' of 'huidige' bewoners. Dus het hele huis staat vol met dozen. Volle. Maar ook lege. Want er moet nog heel wat gebeuren. Verhuizen zorgt altijd voor heel wat beweging. Letterlijk en figuurlijk. Alles verandert van plaats. Het is een moment van verandering en loslaten. En van uitkijken naar het nieuwe. En daar zitten we nu dus helemaal in. In die overgang. Met alles wat daarbij komt kijken. Een lach. Een traan. Uitkijken naar. Vasthouden aan. Verhuisenergie. En verhuisdipkes. Het nieuwe. Het oude. En de ruimte daartussenin.
-Anje-
Zondag 6 mei 2012Even de stand van zaken... Veel hout op onze binnenkoer want de fase 'houtskeletbouw' is begonnen. In de unit van Leen en Stef kan je dat houten skelet al zien schitteren tegen de oude bakstenen muren. In de andere units wordt er nog gerekend en gepland. Want een houtskeletbouw dat is zoiets als een blokkendoos met een plannetje erbij. Veel puzzelwerk dus...
-Anje-
Donderdag 5 april 2012
Ondertussen is de eerste fase van de verbouwingen achter de rug! De funderingssokkels zijn gegoten. Hier gingen uiteraard heel wat stappen aan vooraf. Alle stallen en een deel van de schuur werden leeggemaakt. Dit was vooral in de schuur een hels werk. Nadien werden de verdiepingsvloeren in hout en leem afgebroken. De leem werd op een hoop in de tuin gelegd om te herbruiken als basisleem. Al het hout stapelden we om later als brandhout te verzagen.
Vervolgens groeven we de vloeren uit tot op 50 à 60 cm. Dit om af te geraken van de -met zouten doordrongen- bakstenen, beton, kassei, grond en het zand. Hier zal later een laag grind en kalk-hennep-isolatie komen onder de vloerafwerking. Daarna zijn er in de stallen bekistingsbakken gemaakt waar nu met beton sokkels in gegoten zijn. In de schuur hebben we de sokkels uitgegraven in de grond, waardoor er geen bekisting nodig was.
Dinsdag komt Koen -dat is de aannemer die ons zal helpen met al het houtwerk- zijn kraan plaatsen. Dan start het opbouwwerk in hout in de woning van Leen en Stef. Ruben en Benoît starten gelijktijdig zelf met het opbouwen van het houtskelet in hun eigen woningen. Eindelijk opbouwen! We kijken ernaar uit.
-Benoit-
Zondag 4 maart 2012
Vrijdagavond gingen we met Lieselotte en Laurenz naar de notaris om er het compromis te tekenen. Voelt toch elke keer weer bijzonder. Al die handtekeningen samen op papier. Verbintenissen tussen mensen die mogen landen op papier. Gewoonweg schitterend voelt dat.
-Anje-
Zaterdag 25 februari 2012
Vorige week dinsdag, op 21 februari om precies te zijn, startten de werken hier echt officieel met de komst van de eerste aannemer die zijn schop hier in de grond plantte. Uitgraven van grond voor het gieten van betonnen sokkels en het voorzien van vloerisolatie in de woning van Leen en Stef. Ondertussen is ook Ruben volop bezig met hetzelfde soort werk in zijn eigen woning. Benoît is sinds enkele dagen volop in de weer met het leeghalen van de schuur. Alles, maar dan ook alles, moet eruit. En we verschieten ervan hoeveel er toch nog in lag, ook al leek dat wel te doen. Houten balken, oud ijzer en stro, stro, stro. Volop uitkijkend naar het echte werk, de opbouw. Als je zin hebt om eens een handje mee te komen helpen ben je altijd welkom, want het leeghalen van zo'n immense schuur vergt heel wat werk zo op je eentje...
-Anje-
Zondag 19 februari 2012
De nieuwe eigenaars van het woonhuis stellen zich voor... Graag ook de foto's zien? Klik dan hier!
Op zoek naar ademruimte, op zoek naar een manier om op een meer bewuste manier te leven en te kunnen genieten van ons gezin.
Een lijstje met dromen dat steeds langer werd, maar waar de tijd voor ontbrak om ze waar te maken.
Ons al een tijdje aan het afvragen waar naartoe, welk doel achterna en hoe zo veel mogelijk aan onze kinderen te kunnen meegeven zonder onszelf voorbij te lopen.
Heel bezorgd over de toekomst van onze aarde en van onze kinderen, maar niet goed wetend hoe hier op een positieve manier mee om te gaan.
Net op dat moment kruiste De Kaasdroger ons leven en het was liefde op het eerste gezicht...
-Anje-
Donderdag 17 juli 2012
We zijn weer een etappe verder, althans toch in de unit van Leen en Stef. Daar worden momenteel muren opgebouwd in kalk-hennep. Een hele klus. Zeer arbeidsintensief. Maar toch gaat het vooruit. Traag maar gestaag. Af en toe wat helpende handen maken het werk wat lichter en doen het vooral iets sneller progresseren. De muren worden opgebouwd van onder naar boven. De kalk-hennep wordt tussen de bakstenen buitenmuur en de houtskeletbouw gepropt. Aan de binnenkant wordt het mengsel tegengehouden door houten bekistingsplanken. Deze planken worden met vijzen vastgeschroefd in het houtskelet. Eens een hele laag is volgestouwd worden de planken weer losgevezen en net erboven weerom bevestigd om zo te beginnen aan de volgende laag. En op die manier bouwen de muren zich op. Laag voor laag. Met heel veel handen. En nog veel meer geduld.
En dan is er ook nog de pelletketel. Deze is geïnstalleerd in de kelder van het woonhuis. Het was een hele klus om de ketel en de buffervaten voor water in het huis te krijgen. Maar met wat mankracht en navigeerwerk is dat dan toch gelukt.
Ook het gros van de leidingen is gelegd. En de sleuf die de leidingen van het woonhuis tot in de stalvleugel brengt, is inmiddels geïsoleerd, ook met een dikke laag kalk-hennep. Op die manier zitten de buizen waardoor binnenkort ons warm water zal circuleren in een comfortabel winterjasje. Essentieel, willen we ons in de winter warm houden.
Meer foto's van onze 'muren in natuur' vind je op hier. Foto's van de installatie van het gemeenschappelijke pelletsysteem zie je hier. En er zijn ook foto's over het leggen van alle leidingen.
Het is echt bijna niet meer te volgen. De transformatie is groot. En de voldoening ook.
-Anje-
Zaterdag 14 juli 2012
Inmiddels schrijft zich alweer een nieuw verhaal hier in 'De Kaasdroger', dat van 'kalk-hennep'. Bovenop de schelpenlaag van vorige week ligt nu een dikke laag van een mengsel van kalk en hennep in de woning van Leen en Stef. Het is arbeidsintensief maar plots voelt het allemaal zo 'bewoonbaar'. Is het omdat het er wat uitziet als 'tapis plain'? Of omdat het zo natuurlijk is? Of omdat het nu al op een bijzondere manier het binnenklimaat reguleert? Of is het een mix van die drie?
Het doel van de dikke laag kalk-hennep op de grond is 'isolatie' en 'vochtregulatie'. We kiezen voor kalk-hennep omdat het een natuurlijk product is. Hennepvezels, kalk en een beetje cement worden gemengd met water tot er een droog maar stekelige brooddeegachtige mix ontstaat. Die wordt met behulp van kruiwagens naar de woning vervoerd, op de grond gekipt en aangeduwt met houten balken. Uithardingstijd is een dikke maand. Graag wat meer technische uitleg bij de unieke eigenschappen van hennep en van kalk, klik dan hier. Graag wat foto's, klik dan hier.
In de unit van Lotje en Lau zijn de zolders gesloopt en zijn ze volop bezig met de houtskeletbouw boven. Volgende week wordt ook het centrale en gemeenschappelijke verwarmingssysteem geïsoleerd dus ook die voorbereidingen vragen veel werk. De oude mazoutketel in de kelder werd uitgebroken en er werden sleuven voorzien voor alle buizen en leidingen.
In de unit van Anje en Benoît bouwt het houtskelet zich op. Benoît meet en zaagt en draagt heel wat dikke balken de ladders op. De balken op de gelijkvloers staan rechtop en nu worden de horizontale balken van de eerste verdieping geïnstalleerd.
In de unit van Ruben is het vakantie want Ruben is in verlof. Binnenkort verschijnt hij ook weer op de werk. Wellicht boordevol energie...
Verder zijn we ook nog bezig met het leegmaken van de schuur en het voorhuis, met het uittrekken van een leger aan netels, het onkruidvrij maken van de moestuin en met het dagdagelijks zorgen voor en spelen met alle kinderen...
Dit is teamwerk. Fijn om zo 'intiem' 'in team' te kunnen samenwerken...
-Anje-
Zaterdag 7 juli 2012
De geur van zee en schelpen rapen in Neervelp. Want isoleren doen wij met schelpen...
Met een kracht om u tegen te zeggen worden de schelpen de grond op gespoten. Het heeft wel wat. Vooral kokkels zijn het. En de meeste schelpen zijn nog 'heel'. Doel van deze schelpenzee is de vloeren beschermen tegen opstijgend vocht. Schelpen zijn hard en ondoorlatend. Dus water kan er niet door. En de ruimte tussen de schelpen is vrij groot -gemiddeld zelfs zo'n 35 mm- waardoor er geen capillaire krachten kunnen spelen. Bovendien zorgt die buffer van lucht ook voor isolatie tegen warm en koud. Een 'natuurlijk' staaltje fysica dus. Zo eenvoudig kan het zijn om een woning te isoleren. Alleen moest er iemand al die schelpen rapen...
-Anje-
Vrijdag 6 juli 2012
Nieuwe bewoners in het woonhuis. Vandaag verhuisd en man, wàt voelde het bijzonder om dozen binnen te dragen in een huis waar we amper een maand geleden zelf onze dozen buiten droegen. Net omdat we dit huis ruim vier jaar 'tijdelijk' bewoonden -vooral ook omdat onze jongste daar bijna vier jaar geleden geboren werd, daar, op die plek, in die kamer, aan het raam- voelen we ons in grote mate verbonden met dit huis. Het loslaten gebeurt en gebeurde in kleine stapjes. Eerst inpakken, dan verhuizen, er was het slopen van de bovenverdieping, de officiële verkoop bij de notaris, de adreswijziging, het weghalen van alle planten en tussendoor ook heel veel herinneringen aan mensen en dingen die kwamen en gingen. En nu dus vandaag de intrek van Lieselotte en Laurenz. Het gaat in kleine stapjes en het went verbazingwekkend snel. En het voelt vooral bijzonder goed. Wat zijn we gelukkig dat deze menskes ons pad kruisten en voor een hele lange tijd zullen blijven kruisen. Het avontuur is nu echt begonnen. Voor ons allemaal. Benieuwd naar wat komen zal.
De laatsten zullen de eersten zijn. Lieselotte en Laurenz kochten zich als laatsten in en slapen deze nacht als eersten in 'De Kaasdroger'. Alle anderen zijn druk aan het verbouwen. Om ook te kunnen verhuizen. Ooit. Op een dag. En die dag komt eraan. Sneller dan je denkt...
-Anje-
Dinsdag 12 juni 2012Er zitten verschuivingen aan te komen. Het woonhuis dat we ruim vier jaar bewoond hebben, maakt zich op voor haar nieuwe eigenaars en nieuwe bewoners. Nog vier keer slapen en dan verhuizen we, de 'oude' of 'huidige' bewoners. Dus het hele huis staat vol met dozen. Volle. Maar ook lege. Want er moet nog heel wat gebeuren. Verhuizen zorgt altijd voor heel wat beweging. Letterlijk en figuurlijk. Alles verandert van plaats. Het is een moment van verandering en loslaten. En van uitkijken naar het nieuwe. En daar zitten we nu dus helemaal in. In die overgang. Met alles wat daarbij komt kijken. Een lach. Een traan. Uitkijken naar. Vasthouden aan. Verhuisenergie. En verhuisdipkes. Het nieuwe. Het oude. En de ruimte daartussenin.
-Anje-
Zondag 6 mei 2012Even de stand van zaken... Veel hout op onze binnenkoer want de fase 'houtskeletbouw' is begonnen. In de unit van Leen en Stef kan je dat houten skelet al zien schitteren tegen de oude bakstenen muren. In de andere units wordt er nog gerekend en gepland. Want een houtskeletbouw dat is zoiets als een blokkendoos met een plannetje erbij. Veel puzzelwerk dus...
-Anje-
Donderdag 5 april 2012
Ondertussen is de eerste fase van de verbouwingen achter de rug! De funderingssokkels zijn gegoten. Hier gingen uiteraard heel wat stappen aan vooraf. Alle stallen en een deel van de schuur werden leeggemaakt. Dit was vooral in de schuur een hels werk. Nadien werden de verdiepingsvloeren in hout en leem afgebroken. De leem werd op een hoop in de tuin gelegd om te herbruiken als basisleem. Al het hout stapelden we om later als brandhout te verzagen.
Vervolgens groeven we de vloeren uit tot op 50 à 60 cm. Dit om af te geraken van de -met zouten doordrongen- bakstenen, beton, kassei, grond en het zand. Hier zal later een laag grind en kalk-hennep-isolatie komen onder de vloerafwerking. Daarna zijn er in de stallen bekistingsbakken gemaakt waar nu met beton sokkels in gegoten zijn. In de schuur hebben we de sokkels uitgegraven in de grond, waardoor er geen bekisting nodig was.
Dinsdag komt Koen -dat is de aannemer die ons zal helpen met al het houtwerk- zijn kraan plaatsen. Dan start het opbouwwerk in hout in de woning van Leen en Stef. Ruben en Benoît starten gelijktijdig zelf met het opbouwen van het houtskelet in hun eigen woningen. Eindelijk opbouwen! We kijken ernaar uit.
-Benoit-
Zondag 4 maart 2012
Vrijdagavond gingen we met Lieselotte en Laurenz naar de notaris om er het compromis te tekenen. Voelt toch elke keer weer bijzonder. Al die handtekeningen samen op papier. Verbintenissen tussen mensen die mogen landen op papier. Gewoonweg schitterend voelt dat.
-Anje-
Zaterdag 25 februari 2012
Vorige week dinsdag, op 21 februari om precies te zijn, startten de werken hier echt officieel met de komst van de eerste aannemer die zijn schop hier in de grond plantte. Uitgraven van grond voor het gieten van betonnen sokkels en het voorzien van vloerisolatie in de woning van Leen en Stef. Ondertussen is ook Ruben volop bezig met hetzelfde soort werk in zijn eigen woning. Benoît is sinds enkele dagen volop in de weer met het leeghalen van de schuur. Alles, maar dan ook alles, moet eruit. En we verschieten ervan hoeveel er toch nog in lag, ook al leek dat wel te doen. Houten balken, oud ijzer en stro, stro, stro. Volop uitkijkend naar het echte werk, de opbouw. Als je zin hebt om eens een handje mee te komen helpen ben je altijd welkom, want het leeghalen van zo'n immense schuur vergt heel wat werk zo op je eentje...
-Anje-
Zondag 19 februari 2012
De nieuwe eigenaars van het woonhuis stellen zich voor... Graag ook de foto's zien? Klik dan hier!
Op zoek naar ademruimte, op zoek naar een manier om op een meer bewuste manier te leven en te kunnen genieten van ons gezin.
Een lijstje met dromen dat steeds langer werd, maar waar de tijd voor ontbrak om ze waar te maken.
Ons al een tijdje aan het afvragen waar naartoe, welk doel achterna en hoe zo veel mogelijk aan onze kinderen te kunnen meegeven zonder onszelf voorbij te lopen.
Heel bezorgd over de toekomst van onze aarde en van onze kinderen, maar niet goed wetend hoe hier op een positieve manier mee om te gaan.
Net op dat moment kruiste De Kaasdroger ons leven en het was liefde op het eerste gezicht...
We stellen ons kort eventjes voor.
Lieselotte is een enthousiaste juf in De Zevensprong. Ze houdt van zang, handwerk, creëren, koken en bakken, kinderen, tuinieren en mensen ontmoeten.
Laurenz werkt als consultant in de ICT. Hij houdt van avontuurlijke wandelingen in de Ardennen, sporten, lekker tafelen, gezelschapsspelletjes en van af en toe een stevige uitdaging.
Noah is onze bengel van twee en een half. Hij houdt van koken, tikkertje, schilderen, ravotten, en van meisjes.
June is ons spruitje van anderhalf. Ze houdt van dieren, knuffelen, schommel paardjes en haarspelden.
Lieselotte is een enthousiaste juf in De Zevensprong. Ze houdt van zang, handwerk, creëren, koken en bakken, kinderen, tuinieren en mensen ontmoeten.
Laurenz werkt als consultant in de ICT. Hij houdt van avontuurlijke wandelingen in de Ardennen, sporten, lekker tafelen, gezelschapsspelletjes en van af en toe een stevige uitdaging.
Noah is onze bengel van twee en een half. Hij houdt van koken, tikkertje, schilderen, ravotten, en van meisjes.
June is ons spruitje van anderhalf. Ze houdt van dieren, knuffelen, schommel paardjes en haarspelden.
Het is soms nog moeilijk te vatten, maar heel binnenkort trekken wij dus in het mooie en statige Woonhuis!
Vanaf dan is het dus niet meer Lau en Lotje, maar Meneer en Mevrouw Kaasdroger :-).
-Lau en Lotje-
Woensdag 15 februari 2012
Dames en heren. REUZEGROOT nieuws. Het woonhuis heeft zijn bewoners eindelijk, na twee jaar zoeken en vinden en zoeken, gevonden. Het verhaal is nog piepjong maar het nam een reuzevaart. Het begon amper 10 dagen geleden met een ongelooflijk klein toeval. De toevalligheden volgden mekaar in een reuzetempo op en gisteren voelden we allemaal al een JA. Dus gaven we die. Ik kan amper beschrijven hoe het voelt. Reuze, is een understatement. Het is vooral een mooi verhaal. Heel bijzonder.
Als één plus één drie is, hoeveel is dan vijf plus twee? Een zevensprong, zei ze. En inderdaad, dat is het enige juiste antwoord. Want het gaat over springen en hoeveel keer verder je kan springen als je met zeven bent.
Wij zijn dus eindelijk met zeven!
Zeven grote mensen en tien kleine grote en al minder grote kinderen.
Maar we zijn vooral
en bovenal
reuzeblij!
-Anje-
Dinsdag 14 februari 2012
JA!
Morgen meer
-Anje-
Vrijdag 27 januari 2012
Modder overal. Dat moet een bouwwerf zijn. Meer een meer krijgt het hier deze allures. En dat vinden we de max. Woensdag de eerste werfvergadering gehad met de architect en twee aannemers. Grote kruisen in onze agenda's gezet. Want bijna beginnen ze eraan. Het eerst aan de beurt is de stalvleugel. Daar komen Ruben en Leen & Stef wonen. En daar bevinden zich ook onze 'gemeenschappelijke delen'. We zijn volop bezig met de voorbereidende werken. Alle gebouwen leeg, maar dan ook echt leeghalen. Weg met verdiepingsvloeren, tussenschotten, bakstenen vloeren. Weg met grond onder die vloeren, want onze stallen moeten goed geïsoleerd en gefundeerd worden. Zodat ze ertegen kunnen. Tegen de tand des tijds, de koude nachten en de hete zomers. Werken gebeurt hier nu elke dag, want Benoît is van beroep veranderd. Aannemer van alle werk. Samen werken doen we altijd op zaterdagen. Hier en daar dragen de kinderen ook hun steentje bij. En dat vinden ze al even super als wij.
-Anje-
Maandag 16 januari 2012
Soms gebeurt er zoveel op een korte tijd dat je haast niet weet waar te beginnen. De kerstvakantie was nog niet aangebroken of de stallen waren gestut. Eindelijk begint het er hier toch een beetje uit te zien als een bouwwerf. En dat voelt formidastisch goed. En als je bij ons langskomt staat er nu ook haast altijd een container voor de deur. Want de afbraakwerken zijn begonnen. Beetje bij beetje want we doen nog alles zelf. Alle zaterdagen zijn nu werkdagen. En toch voelt dat niet zwaar aan. Integendeel, het is altijd plezant. En altijd een andere equipe. De vaste kern is er haast altijd. Soms zijn de kinderen er, soms niet. Soms zijn er helpende vrienden. Soms niet. Soms zijn er toevallige passanten. Soms niet. Het is altijd iets anders. En dat alleen al is fris en fijn en formidabel. Net zoals het nieuwe jaar. 2012. Let it be light & bright. Dat drukken onze kaartjes uit als wens voor dit jaar.
Vanavond met ons vijven naar Tongeren gereden. Bezoek aan de architect die ook twee aannemers uitgenodigd had. Het startsein is gegeven. Half februari begint de eerste. Half maart de tweede. Bijna wordt het hier echt een bouwwerf. En dan is het feest!
-Anje-
Vanaf dan is het dus niet meer Lau en Lotje, maar Meneer en Mevrouw Kaasdroger :-).
-Lau en Lotje-
Woensdag 15 februari 2012
Dames en heren. REUZEGROOT nieuws. Het woonhuis heeft zijn bewoners eindelijk, na twee jaar zoeken en vinden en zoeken, gevonden. Het verhaal is nog piepjong maar het nam een reuzevaart. Het begon amper 10 dagen geleden met een ongelooflijk klein toeval. De toevalligheden volgden mekaar in een reuzetempo op en gisteren voelden we allemaal al een JA. Dus gaven we die. Ik kan amper beschrijven hoe het voelt. Reuze, is een understatement. Het is vooral een mooi verhaal. Heel bijzonder.
Als één plus één drie is, hoeveel is dan vijf plus twee? Een zevensprong, zei ze. En inderdaad, dat is het enige juiste antwoord. Want het gaat over springen en hoeveel keer verder je kan springen als je met zeven bent.
Wij zijn dus eindelijk met zeven!
Zeven grote mensen en tien kleine grote en al minder grote kinderen.
Maar we zijn vooral
en bovenal
reuzeblij!
-Anje-
Dinsdag 14 februari 2012
JA!
Morgen meer
-Anje-
Vrijdag 27 januari 2012
Modder overal. Dat moet een bouwwerf zijn. Meer een meer krijgt het hier deze allures. En dat vinden we de max. Woensdag de eerste werfvergadering gehad met de architect en twee aannemers. Grote kruisen in onze agenda's gezet. Want bijna beginnen ze eraan. Het eerst aan de beurt is de stalvleugel. Daar komen Ruben en Leen & Stef wonen. En daar bevinden zich ook onze 'gemeenschappelijke delen'. We zijn volop bezig met de voorbereidende werken. Alle gebouwen leeg, maar dan ook echt leeghalen. Weg met verdiepingsvloeren, tussenschotten, bakstenen vloeren. Weg met grond onder die vloeren, want onze stallen moeten goed geïsoleerd en gefundeerd worden. Zodat ze ertegen kunnen. Tegen de tand des tijds, de koude nachten en de hete zomers. Werken gebeurt hier nu elke dag, want Benoît is van beroep veranderd. Aannemer van alle werk. Samen werken doen we altijd op zaterdagen. Hier en daar dragen de kinderen ook hun steentje bij. En dat vinden ze al even super als wij.
-Anje-
Maandag 16 januari 2012
Soms gebeurt er zoveel op een korte tijd dat je haast niet weet waar te beginnen. De kerstvakantie was nog niet aangebroken of de stallen waren gestut. Eindelijk begint het er hier toch een beetje uit te zien als een bouwwerf. En dat voelt formidastisch goed. En als je bij ons langskomt staat er nu ook haast altijd een container voor de deur. Want de afbraakwerken zijn begonnen. Beetje bij beetje want we doen nog alles zelf. Alle zaterdagen zijn nu werkdagen. En toch voelt dat niet zwaar aan. Integendeel, het is altijd plezant. En altijd een andere equipe. De vaste kern is er haast altijd. Soms zijn de kinderen er, soms niet. Soms zijn er helpende vrienden. Soms niet. Soms zijn er toevallige passanten. Soms niet. Het is altijd iets anders. En dat alleen al is fris en fijn en formidabel. Net zoals het nieuwe jaar. 2012. Let it be light & bright. Dat drukken onze kaartjes uit als wens voor dit jaar.
Vanavond met ons vijven naar Tongeren gereden. Bezoek aan de architect die ook twee aannemers uitgenodigd had. Het startsein is gegeven. Half februari begint de eerste. Half maart de tweede. Bijna wordt het hier echt een bouwwerf. En dan is het feest!
-Anje-