Welkom op de blog van samenhuisproject De Kaasdroger!

Hier lees je de verhalen van de bewoners van 'De Kaasdroger'. De dingen die ons bezighouden, boeien, binden en verbinden. Ons verhaal.

Als je graag op de hoogte gehouden wordt van nieuwe blogposts via mail kan je rechtsonder je mailadres ingeven. Voor meer info over 'De Kaasdroger' neem je best een kijkje op onze website: www.dekaasdroger.be!

zaterdag 1 januari 2011

Ons verhaal - 2011

Zondag 18 december 2011
Ondertussen hangt hier een andere sfeer. Een sfeer van aftellen, een sfeer van spanning, een sfeer van opgewondenheid,... Want, de wachtperiode van dertig dagen na het bekomen van onze bouwvergunning is gepasseerd. Dus, vanaf nu, mag het. Officieel. Ware het niet dat we in een beschermd monument wonen. Dit betekent dat er, naast een officieel goedgekeurde bouwvergunning, ook nog eens een machtiging moet zijn van de dienst Ruimte en Erfgoed. Je zou denken dat die twee tesamen komen, maar dat is niet zo in ons geval. Dus, momenteel regelt onze architect de laatste zaken en maakt hij het 'machtigingsdossier' op. Je merkt het... Het is een hele weg en ook al staan we te trappelen van ongeduld om er helemaal in te vliegen, toch moeten we nog even 'doseren'. Een hele uitdaging. Voor ons allemaal. We zijn dan ook amper te houden.

Gelukkig zijn er nog heel wat voorbereidende werken te doen. De voorbije werkdagen in december zaten dan ook goed gevuld met het leeghalen van stallen, het sorteren van te recycleren bouwmaterialen en het verwerken van het hout van de oude den. We werden verwend én gesteund door tientallen helpende handen, wat geen overbodige luxe was. Dankzij die hulp staan de gebouwen nu klaar voor het echte werk. Gisteren werkten we dan ook nog verder aan de dierenstal. Momenteel huizen onze dieren -de ezels, de schapen, de kippen en de haan- in de oude stalgebouwen en gezien die binnenkort gesloopt worden, hebben ze een nieuwe schuilplaats nodig. En dus daarom komt er een nieuwe stal in de wei. Zodat onze dieren warm en dicht bij mekaar de winter doorkunnen.

Werken, overleggen en af en toe eens op bezoek bij of een bezoek van onze architect. Het zorgt voor vele momenten samen. Dat is intens. Maar écht geweldig. We voelen de steun van mekaar. Het is en blijft fijn om voelen dat je er niet alleen voor staat. We hadden het er gisteren nog over. Het is zelfs ontspannend om op die manier aan het werk te zijn. Samen werken, samen eten, samen koken, samen klagen, samen vrezen, samen lachen,... En ook de kinderen doen mee, steken op hun eigen tempo een handje uit te mouwen en spelen de gaten vol. Ook verjaren op een werkdag is superplezant geworden. Dat mocht onze Thimen gisteren ervaren. Hij werd 9 en werd meer dan 9 keer door meer dan 9 mensen in de kaarsjes en taartjes en frietjes gezet! Het was genieten.

Ondertussen zijn we steeds nog niet compleet, al kan dat snel keren. Het woonhuis staat nog steeds te wachten op 'zijn' bewoners. Wie zal het worden? Wie moet het worden? Wie mag het worden? Wat staat er in de sterren geschreven? We hebben het er al vaak over gehad. We braken er ons hoofd over en filosofeerden er meermaals over. Want het huis staat al lang te koop, vele mensen kwamen al langs, deden hun verhaal, deelden hun droom en wandelden -kort of wat langer- met ons mee. Toch waagde nog niemand de stap. Daarom proberen we nu ook een nieuwe piste uit. Woonhuis 'grote' versie, versus woonhuis 'kleine' versie.

Wie onze vierde 'partner' zal worden is nu dus nog niet bekend. Wat we wel al weten is dat het 'springers' zullen zijn want een 'samenhuisproject' in een 'beschermd monument', dat is een bijzonder verhaal. Een uniek verhaal. Niemand van ons weet helemaal hoe het zal lopen en nog minder hoeveel het nu allemaal zal gaan kosten. Want de begrotingen van onze architect blijven vaag en vergen een grote dosis overgave en vertrouwen. Van elk van ons. Maar diep vanbinnen voelen we het allemaal. En onze architect niet in het minst. Het komt wel goed. We komen er wel. Samen. En dàt? Dàt is precies de kern van dit verhaal. Wat je niet alleen kan, dat kan je samen wél. Wanneer het geheel meer is dan de som der delen. Synergie. Met de 'S' van Samen.

S
amen Sta je Sterk.
Serieus sterk.

-Anje-


Zaterdag 5 november 2011

Onder luid gekraak viel vandaag de dennenboom. Wat een evenement! We telden de ringen van de boom. Een kleine 50 jaar oud was die boom. Hij stond net achter de stallen en moest wijken voor de verbouwingswerken die eraan komen. Een hele klus, geklaard dankzij vele grote en kleine helpende handen. De twijgen werden afgevoerd naar een Sint-Maartensvuur hier in de buurt en de takken liggen netjes opgestapeld in de wei, drogend voor de winter van 2015. Met dankbaarheid namen we vandaag dus afscheid van een kanjer van een boom.

En terwijl de mannen de boom onder handen namen, haalden de vrouwen de kleine stalletjes leeg. Dakpannen, oude en nieuwe, bakstenen, hout, oude werktuigen, oud ijzer, glas,... Alles werd netjes gesorteerd en opgeborgen. Na de grote maken nu ook de kleine stalletjes zich klaar voor een nieuw leven... Net zoals de bomen trouwens. Ze tooien zich in de mooiste kleuren, laten hun bladeren vallen en bereiden zich voor op de winter. Om daarna -eens de lente aanbreekt- met volle kracht te getuigen van nieuw leven!

Alweer een schitterende herfstdag achter de rug. En alweer buiten gegeten, terwijl we vorige week al dachten dat het de laatste keer zou zijn. Never say never...

-Anje-


Zondag 29 oktober 2011

Alweer een werkdag achter de rug. Dit keer een bijzondere. Want voor het eerst was het er één die in functie stond van de nakende verbouwingen. Met de bouwvergunning op zak nadert immers de eerste-steen-legging, of zou ik beter spreken van de eerste-steen-afbreking?

Doel van de werkdag was het leeghalen van de stallen. Oud ijzer, planken, bloempotten, afval, stro en konijnenmest. Wat gaat dat toch snel als je samenwerkt, in team, intiem... Na een dag werken én genieten zijn de stallen nog nooit zo leeg geweest.

Ook de kinderen werkten mee en ik vroeg het hen vandaag nog na -voel je dat het eindelijk begonnen is?-... Ja, zuchtten ze blij. Want effectief. Het is voelbaar. Er hangt iets in de lucht. Een droom van een huis...

-Anje-


Donderdag 27 oktober 2011


En YES! De bouwvergunning is goedgekeurd!

Vandaag een aangetekende zending en gelukkig was Benoît in huis om die zending in ontvangst te nemen! Een grote bruine omslag. Eindelijk, na zolang wachten. Maar, het wachten is nog niet helemaal voorbij. De volgende stap is de 'aanplakking'. De beslissing omtrent de bouwvergunning moet opgehangen worden. Dat deden we dus vandaag. En nu is het opnieuw wachten geblazen. 35 dagen om precies te zijn. En dan mogen we écht beginnen...
Omdat we in een beschermd monument willen verbouwen moeten we daarenboven ook nog eens een machtiging aanvragen aan de Dienst Ruimte en Erfgoed om de werken te mogen uitvoeren. En ook daarop, juist ja, moeten we wachten.

Geduld is een schone deugd zeggen ze dan. Wel, ons geduld wordt hier aardig op de proef gesteld. En ons vertrouwen nog veel meer. Geloof dat maar van mij.

Maar kom, vandaag wachten we even niet. Vandaag zijn we blij met wat is. Een goedgekeurde bouwvergunning!

-Anje-


Dinsdag 18 oktober 2011

Vandaag alleen een citaat van Paulo Coehlo...
'Love is just a word until someone comes along and gives it meaning.
Dream is also just a word untill you decide to fight for it with all your enthusiasm and commitment.'

-Anje-


Zondag 16 oktober 2011
En terwijl de herfst stilaan zijn intrede doet in het land genieten we nog even na van een heerlijke nazomer. We oogsten pompoenen, appels en noten. Voor het grijpen, zijn ze.

Toch wel fijn, oogsten wat de natuur je schenkt. Ook al zijn er handen tekort, dagen te weinig en diepvriezers in gebrek. Leven in overvloed. Wat zijn we toch gezegend...

-Anje-


Woensdag 21 september 2011
Gisteren naar de architect geweest voor het bespreken van de meetstaat. Boeiend, dat wel, maar iets te grote getallen naar ons goesting. We zullen dus veel zelf doen. Dat is inmiddels duidelijk.

Vandaag gebeld naar de gemeente en er te horen gekregen dat twee van de drie partijen al 'ja' hebben gezegd op onze 'bouwvergunning'. Een 'ja' van het agentschap Ruimte en Erfgoed en een 'ja' van de gemeente. Nu nog wachten op de goedkeuring van stedenbouw. Wie weet krijgen we onze bouwvergunning zelfs voor de wachttijd om is. 9 november, noteerde ik ooit in onze agenda. Wie weet wordt het zelfs 9 oktober! Stel je voor. Dat we dan al mogen beginnen graven.

Graven en funderen, dat zijn de eerste werken die gepland staan. Maar vooraleer we daarmee kunnen beginnen moeten we eerst alle gebouwen leeghalen. Oude rommel, nieuwe rommel, oud ijzer, oud stro, speelgoed, fietsen, houtopslag. We zullen ons werk hebben. Als je graag meehelpt, geef ons dan een seintje. Dat mag altijd. Wat had je gedacht?

-Anje-


Zondag 4 september 2011

De laatste nieuwtjes van De Kaasdroger...

Er zijn twee nieuwe bewoners in de wei. Pallieter en Quastaar -Kastaar dus- zijn schattige zachtaardige ezels die sinds een tweetal weken bij ons toeven. In het begin moesten ze wel wat wennen aan hun nieuwe omgeving en hun nieuwe baasjes maar sinds enkele dagen gaat het al heel wat beter. We willen hen leren om te wandelen met mensen en met kinderen op hun rug. Dat zal heel wat oefening vergen want het zijn twee bangeriken -schrijf je dit net zoals leeuwerik-leeuweriken?-. Ze zijn bang van stilstaande auto's, van betonnen straten, van ijzeren putdeksels en nog meer onverwachte hindernissen. Als ze bang zijn blijven ze stokstijf staan en verroeren ze zich geen vin. Wel grappig soms.

Verder zien we de laatste tijd weer erg veel mensen die interesse hebben in het woonhuis. 't Is opmerkelijk hoe de mensen blijven toestromen. Grappig, want momenteel voeren we geen specifieke communicatie-actie, het loopt gewoon. Ongeveer één gezin per week meldt zich momenteel aan om eens te komen kijken, praten, voelen... Sommige voelers komen hier zelfs kamperen... Kwestie van echt goed te voelen. En dat voelt goed...

We dienden ook een aanvraag in om de grote den die achter de stalvleugel staat te mogen kappen en die werd vorige week goedgekeurd door de dienst Ruimte en Erfgoed. Jaja, je leest het goed, ook over zulke zaken krijgen we advies van Ruimte en Erfgoed want zelfs de bomen hier zijn beschermd. De den staat net achter de stalgebouwen, op nog geen meter van de muur, en moet verdwijnen voor de verbouwingen. Het zal dus een heel avontuur worden om die den 'juist' te laten vallen... Op 5 november zal het gebeuren. Zegt zo'n dennedag jouw wel iets dan mag je altijd komen helpen als je wil.

Op 20 september is het weer architectendag. Dan houden we een marathon-vergadering, eerste alle woonunits apart en daarna samen voor alles wat gemeenschappelijk is. We gaan het over 'details' hebben... Materialen voor vloeren, trappen, ramen, deuren,... Het wordt alsmaar echter...

En verder, was er weer eentje jarig hier, onze jongste bewoner. Jade is er 3 nu en gezien ze hier geboren is woont ze hier nu al 3 jaar. En verder is het schooljaar ook hier weer begonnen. Met veel goesting staan de boekentassen weer in de gang. Klaar voor wat komen moet.

-Anje-


Zaterdag 6 augustus 2011
Toch even vertellen dat de wachttijd van 105 dagen pas ingegaan is op 27 juli. De procedure loopt toch net iets anders dan ik dacht. We dienden ons dossier wel in vrijdag 8 juli, maar dat betekent nog niet dat het tellen dan ook al begon. Eerst moet het dossier 'volledig' verklaard worden bij de gemeente. En die 'volledigheidsverklaring' wordt bekend gemaakt via een aangetekend schrijven van de gemeente dat vorige week in onze bus viel. Samen met een geel papier om goed zichtbaar op te hangen opdat ook buitenstaanders op de hoogte zijn en desgewenst kunnen reageren.

Ik neem er even de agenda bij en tel tot 105. En ik markeer woensdag 9 november als de 'dag voor champagne'. Een heerlijke fles Clairette de Die bijvoorbeeld. Meegebracht vanop vakantie. Noteer deze datum alvast in je agenda en kom gerust eens langs die dag!

-Anje-


Vrijdag 5 augustus 2011

Net enkele hele mooie dagen achter de rug. Gedurende een week konden kaasdrogers en hun vrienden en familie hun tentje neerplanten op onze wei en mochten we samen genieten van de bijzondere energie van deze plek en mekaar. Intensief, dat was het wel, maar o zo deugddoend...

Samen koken, samen eten, samen spelen, samen drukken, samen genieten aan het kampvuur...
Ravotten in de speelboom, moppen vertellen in de tent, marshmallows op het vuur, werken aan een reuzengrote houtsnede, wandelen met ezels, vuurdraken en waterslangen tekenen, bessen plukken, kokkerellen van een heerlijk verjaardagssouper, distels maaien, bouwen aan een boomhut,... Een greep uit het ter plekke geïmproviseerde programma van onze kampeerweek...

Wil je er volgend jaar ook graag bij zijn, geef ons dan een seintje en we houden je op de hoogte!

-Anje-


Vrijdag 8 juli 2011

Een bijzondere dag. Niet alleen viert mijn petekind zijn 13de verjaardag maar ondertekenden we alle plannen en nodige documenten en werd de aanvraag tot bouwvergunning ingediend. En bovendien is De Kaasdroger vanaf vandaag ook aanwezig op facebook!

Deze morgen. Tien uur. Café Royale aan het station van Leuven. Een architect en 4 van de 5 kaasdrogers. Een lange bruine tafel. Een stapel witte plannen. 32 om precies te zijn. Want ons dossier telt 4 plannen en moet in 8-voud ingediend worden. En daarnaast nog het aanvraagformulier, documenten van de notaris en andere officieel aanvoelende documenten. Het mag wel. Het wordt zo stilaan tijd. Tijd voor 'officialiteit'. Er werden dus heel wat handtekeningen geplaatst deze ochtend. En ik kan je het verzekeren. We hadden zo ons bekijk in dat café. Na een drankje en een kus vertrokken we weer, elk onze eigen richting uit, en Peter, de architect, die ging richting 'Gemeentehuis Boutersem' om het pakketje af te leveren.

Nu is het dus wachten. Honderdenvijf dagen om precies te zijn. Dan krijgen we te horen of alle instanties akkoord gaan met onze plannen. Of er nog bemerkingen zijn. Of niet. En indien akkoord, dan komt er zo'n geel papier aan ons raam en hebben buren en andere particulieren nog 30 dagen de tijd om te reageren. En daarna? Daarna mag het echt gaan beginnen! De reuzengrote verbouwing! Man, wat kijken we dààrnaar uit!

In tussentijd mogen jullie duimen, bidden en kaarsen branden voor een soepele afhandeling van ons dossier! Alvast bedankt voor jullie positieve energie! Let's go with the flow!

-Anje-


Zaterdag 2 juli 2011
Het is haast niet bij te houden. Alle stappen die de voorbije maand gezet werden. Afspraken met de architect, een vlot evoluerend bouwdossier, nieuwe kuikentjes maar vooral, een akte bij de notaris. Eindelijk staat het allemaal op papier, is alles geland in notariële aktes die ondertekend werden begin deze week.

Er is de basisakte van 'De Kaasdroger' waarin de filosofie van het project, de juridische structuur, de beschrijving van de privatieve en gemeenschappelijke delen en het reglement van mede-eigendom in worden omschreven.

Vervolgens is er het reglement van mede-eigendom. Dit document is een 32-bladzijden-tellende beschrijving van dingen als algemene vergadering, haar bevoegdheden en werking, behandeling van conflicten, besluitvorming, mandaten, rechten en plichten betreffende gemeenschappelijke zaken, rechten en plichten betreffende de privatieve zaken, overdracht van eigendom en zakelijke rechten, voorkooprecht, verhuring, verzekering, heropbouw,... Een hele waslijst aan zakelijke bepalingen om elke eigenaar te beschermen. Een lijvig document waaraan gewerkt en gezwoegd is. In een taal die niet meteen de onze is. Dus ja, het vergde de nodige inspanning en dit op het einde van het schooljaar, een periode waarin het al sowieso erg druk is. Onze rekbaarheid en flexibiliteit werden weer eens op de proef gesteld. Maar nu bevinden we ons gelukkig weer in een andere flow. De flow van de zomervakantie. Minder werken, minder afspraken, minder vergaderingen, minder taxiën en een reis in zicht...

Op maandag 27 juni werd bovendien ook de eerste verkoopsakte ondertekend door Leen en Stef. Vanaf nu zijn we dus niet meer alleen eigenaar van deze prachtige site. Vanaf nu wordt het eigenaarsschap gedeeld. Dat was in de praktijk natuurlijk al een hele tijd zo, maar het voelt toch anders nu er handtekeningen geplaatst werden. Het is 'voor echt' nu. Onze dromen vonden hun bedding in de aarde. Ze zijn helemaal geland.

Tijd dus voor wat ontspanning. Een rommelmarkt bijvoorbeeld. Want morgen is het weer zover. Rommelmarkt in de straat. Zin om de sfeer te komen opsnuiven of gewoon zin in een babbeltje? Kom dan maar af. Om 6 uur 's ochtend begint het. Onze rommel staat alvast klaar!

-Anje-


Vrijdag 27 mei 2011

En ondertussen is ons grote feest voorbij. Amai, het was me wat! Zoveel mensen, bekende gezichten, nieuwe gezichten. Vrienden en familieleden van de andere kaasdrogers, maar evenzoveel 'gewone' belangstellenden. Mensen uit het dorp, mensen die de 'ronde van de woonprojecten' deden, toevallige passanten,...

Met een stralende zon aan de hemel en een diepvriezer vol ijsjes kon de dag niet meer stuk. Daarbovenop werden we verwend met bijzondere muziek van speciale muzikanten, die hier, zomaar voor ons en ons project, hun stem en instrumenten lieten klinken in onze oude schuur.

Verder waren er ook volksspelen, organiseerden Zita en Lore een heus kinderstempelatelier in hun clubhuis en hielpen Nerima, Silke en Lino ons met de bar en het kaasbuffet. Thimen en Remi tenslotte genoten van het grenzeloos ravotten. De 'kleine' kaasdrogers... Voetje voor voetje komen ze dichter bij mekaar. Net zoals de grote kaasdrogers.

'We wanen ons de koning te rijk', zo rolde er deze week een sms binnen.
Zo is dat.
Het mag gezegd worden.

Bedankt allemaal, voor het meevieren -van dichtbij en vanop afstand-, voor jullie fijne gezelschap, voor de warme belangstelling, voor de bemoedigende woorden,...

-Anje-


Zondag 14 mei 2011

De kinderen hebben me in beweging gezet. Hun clubhuis 'De Hertogh' is helemaal stofvrij gemaakt. Klaar voor de opendag! Onze kinderen kijken er enorm naar uit. Een groot feest met drankjes en hapjes, met ijs en muziek. Ze zijn druk in de weer om te verzinnen hoe ze jullie kunnen verwennen. Snoepbrochetten -zouden ze wel willen-, zelfgemaakte karamellen of stukjes cake?

Benoît nam de stallen en de schuur onder handen. Klaar om veel volk te ontvangen, een kaasbuffet te installeren en een niet-te-missen muzikaal optreden te herbergen!

We tellen af... Nog een week te gaan...

-Anje-


Vrijdag 6 mei 2011

Regelmatig wil ik hier iets neerschrijven, maar dan is Anje me weer voor geweest. Maar deze keer heb ik nog iets gevonden ;-).

Woensdag hebben we nog een grote stap genomen. We hadden samen een avond-overleg in het verre Ardooie met onze notaris Jo Debyser. Hij heeft een massa kennis opgebouwd rond samenhuizen. En dat komt wel van pas. De hele juridische structuur krijgt stilaan vorm. De laatste bijstellingen worden uitgevoerd. Eigenlijk is dit een niet zo evidente, maar wel nodige weg om tot een samenhuisproject te komen. Hier komen vragen aan bod als: wie betaalt dakpan x? Hoe worden de verwarmingskosten van de gemeenschappelijke delen verdeeld? En hoe wordt beslist of er ezels of melkgeiten in de weide zullen grazen? Soms wordt het ook wel zo complex dat we er zelf bijna niet meer aan uit geraken, maar met een gezonde portie vertrouwen komen we er steeds weer uit.

Enfin, moe maar voldaan (vooral na ons nachtelijk bezoek aan het cafeetje op het dorpsplein) reden we weer huiswaarts. Nu nog goed plannen welke nachten we echt voorbehouden aan slaap-schaapjes tellen.
Volgende stap... de werk- en infodag zondag.

-Benoît-


Dinsdag 3 mei 2011
Binnenkort organiseert de vzw samenhuizen een opendag waarbij verschillende woongemeenschappen in België hun deuren openen voor het brede publiek. En ook wij doen mee! Benieuwd naar onze activiteiten op die dag? Klik dan hier! Iedereen is van harte welkom! Ook jij!

Verder broeden we ook op een project, wellicht een coöperatieve vennootschap die kunst, ecologie en maatschappelijke verantwoordelijkheid tracht te combineren. Meer lezen? Klik dan hier!

-Anje-


Vrijdag 22 april 2011
Sinds vorige week zondag is er weer een nieuwe bewoner bij hier in 'De Kaasdroger': een schattig klein zwart lammetje! En onze kip zit ook te broeden. Dus ja, de lente heeft haar werk weer gedaan. En verder is het hier genieten van de zomer nu. De paasvakantie kon niet beter vallen. Nu enkel de eitjes nog...

Er staat weer heel wat op ons programma. Een werkdag op zondag 8 mei en onze eerste kaasdrogerfeest op 21 mei. Meer nieuws weldra online. Hou alvast deze data vrij en kom eens langs...

-Anje-


Maandag 4 april 2011

Vandaag was het een architectendag. Een marathonvergadering samen met de andere kaasdrogers van 's 2u namiddags tot 10u 's avonds. Alle plannen gezien en besproken. Het begint er allemaal supergoed uit te zien! Eens Peter onze feedback verwerkt heeft, stapt hij opnieuw naar de dienst Ruimte en Erfgoed voor een overleg. Want hier en daar zijn er nog bepaalde ingrepen nodig om het totaalproject voor alle units haalbaar te maken. 'Licht' is en blijft onze basisbekommernis. Maar ook isolatie, verwarmingssystemen en restauratie van zoute bakstenen.

Het is een fijn proces. Het voelt goed om samen op weg te zijn. Inmiddels kwamen we al tot een mooietaakverdeling waarbij elk van ons datgene mag doen wat hij het liefste doet of het beste kan. Vergaderingen leiden, financiën beheren, verslagen schrijven, technisch opvolgen van de plannen, plaatsen van stutten,... Noem maar op. Het is verbazingwekkend om zien hoe mooi onze 'expertises' bij mekaar aansluiten. Alweer een voordeel van samenhuizen, je hoeft niet alles alleen te doen. Je hoeft niet het hele verbouwproces van A tot Z te beheren en beheersen, je kan je soms gewoon toeverlaten op de deskundigheid van je medesamenhuizers. En dat voelt wel goed aan, zeker wanneer er nog duizend en één andere dingen te doen zijn in het huis, in het gezin en op het werk.

Onze volgende stap is het finaliseren van de plannen en overleg op de dienst Ruimte en Erfgoed. Dit ter voorbereiding van het indienen van het dossier op het oog op het bekomen van de bouwvergunning. Meer nieuws volgt!
Zondagnamiddag was het ook infodag. Weer heel wat enthousiaste mensen gezien en een aantal vervolggesprekken in het visier. Onze eerstvolgende infodag gaat door op zondag 8 mei. Zin om ook eens langs te komen? Schrijf je dan nu in!

-Anje-


Zaterdag 2 april 2011

Een fijne zomerdag hier in Neervelp. Een rustige vergadering onder 'kaasdrogers' op een binnenkoer die helemaal zinderde van zomer en zon. Toch even melden dat we vanaf vandaag officieel een 'kaasdroger' bij aan boord hebben. Jaja, je leest het goed, de koeienstal is benomen. Ruben is de man. Blij hem en al zijn talenten te mogen verwelkomen in ons project. Momenteel is dus enkel nog het woonhuis beschikbaar. Morgen infodag, hopelijk vinden we dan de kopers van onze dromen. Of vinden zij ons. We zijn benieuwd...

-Anje-


Zondag 13 maart 2011
De krokusvakantie zit er weer op. Zonet drie contente kindjes ondergestopt. Goed uitgerust en meer dan ooit, zin in school. Want morgen gaat Jade voor het eerst naar school. Lore en Thimen tellen al maanden af naar dat grote gebeuren. Eindelijk is de aftelkalender helemaal ingekleurd. Haar oranje rugzakje hangt al klaar aan de kapstok. Ze wou Tingeling erin. Haar blauw-groene muziekknuffelbeer.

Gisteren werkdag. Zalig weertje. Microklimaat op de binnenkoer. Fijne mensen. Opnieuw een poging ondernomen om takken te hakselen. En nu zijn we zeker. De gemiddelde hakselaar kan niet om met meidoorn. Dus zullen we ons snoeisel op een andere manier moeten verwerken. Misschien wel via een zomers vreugdevuur. Het werd een houtdag, takken verzagen voor op en versjouwen naar de houtstapels. En na de middag een mooie wandeling in de velden met een bende kinderen die mekaar meer dan waard waren. Boeiende babbels. Over leven en wonen. In Neervelp. Of niet?

Ook bezoek gehad van een fotografe van een krant. Want nu het persbericht de deur uit is en de folders verspreid en opgehangen werden zijn we zichtbaar aanwezig in het Vlaamse landschap. Dat de ware kaasdrogers ons nu maar mogen vinden...

's Avonds was het dan tijd voor het eerste kampvuur van het jaar. Zelfgevulde canneloni's uit de oven en worstjes op het vuur. Vuurstokken in kriebelende kinderhanden gekruid met pittige let-op-kreten uit volwassen monden die soms vergeten hoe spannend het ooit was. Een stok in het vuur. Een glas wijn erbij, een kind op de schoot, de warmte van het vuur. En vooral dat van het gezelschap. Merci. Voor de sublieme dag.

-Anje-


Vrijdag 4 maart 2011Eindelijk zon. De warmte van zon op mijn rug. Zalig. Het wordt zo stilaan tijd. Tijd voor warmte en zon. Diezelfde zon brandt ook op onze bakstenen. Het zijn er veel. En ze moeten nog een hele tijd mee. Maar ze zijn oud, niet allemaal even goed gebakken, en verweerd. Door de tand des tijds. Regen, vorst, zon, wind. Het leven zoals het is. De krachten van de natuur. Op een gebouw dat dateert van 1838 zijn haar sporen alomtegenwoordig.

Daarom kwam de architect hier vandaag langs samen met een dame van het KIK. Even wat informatie van hun website plukken. 'De cel Monumentenzorg stelt een diagnose van de conserveringstoestand en schadefenomenen van monumentale constructies. Ze voert ook materiaaltechnisch onderzoek uit van steenachtige materialen met als doel het verlenen van conservatie- en restauratieadvies.

De aandacht van deze wetenschappers gaat vooral uit naar:
- de detectie van opstijgend grondvocht;
- de identificatie van natuursteen;
- de samenstelling van mortels en pleisters;
- de bepaling van het actueel en hygroscopisch vochtgehalte en het kwantitatief zoutgehalte in steenachtige materialen;
- de fysische kenmerken van bouwmaterialen (capillaire waterabsorptie, drooggedrag, kwik-porosimetrie, verzadigingscoëfficient, geluidssnelheid);
- de bepaling van de verweringsgraad en -diepte van poreuze materialen aan de hand van een hardheidsprofiel;
- het onderzoek en de controle in situ van waterwerende en consoliderende behandelingen;
- de identificatie en toepassingsmodaliteiten van behandelingsproducten gebruikt voor de conservatie en restauratie van onroerend erfgoed.'

    

Een hele boterham. In gewone mensentaal komt het erop neer dat ze een analyse zullen opmaken van de hardheid van onze bakstenen en advies geven hoe je op de meest optimale manier een koeienstal omtovert in een droomwoning. Want stallen ruiken naar dieren. En dieren ruiken naar mest. En mest bevat nitraten. En nitraten zijn zouten. Zouten overal dus. In de muren en in de vloeren. Als je zo'n muur of zo'n vloer gewoon bezet met kalk dan roep je om problemen. In een mum van tijd ontstaan er dan allerlei vlekken. En dat willen we niet. Dus moet er bekeken worden hoe we op een gezonde en natuurlijk manier willen omgaan met dat verleden van mest en nitraten. Bovendien moet ook bepaald worden op welke manier we onze vele vierkante meters baksteenwillen aanpakken. Moet het een smetteloze vlakke gevel worden of mag het charmant-bobbelige karakter van de muren bewaard blijven? Moeten alle muren platgegooid en heropgebouwd worden? Of vervangen we de stenen die aan vervanging toe zijn en beschermen we de resterende stenen tegen verdere verweringsprocessen. Weggooien of herstellen? Renoveren of restaureren?

Dit eerste KIK-bezoek resulteerde in het opmaken van een plan van aanpak voor de wetenschappelijke analyse. Binnenkort komt het KIK dus terug en dan voeren ze boringen uit in de bakstenen. Om te zien hoe hard ze zijn. En dit op verschillende plaatsen. Vooral op de west- en de zuidgevels. Omdat die gevels het meeste regen vangen.

Je merkt het al. Een oud gebouw restaureren is een heel ander verhaal dan een nieuwbouw optrekken. Het is boeiend. Er komt veel bij kijken. Veel expertise, veel chemie, veel mensen, veel handen. Zin om ook jouw handenin of onder ons project te zetten? Kom dan gerust langs op onze werkdag op 12 maart. We kunnen ze wel gebruiken, jouw handen! Voel je welkom! Ook als je hier nog nooit kwam...

-Anje-


Zaterdag 19 februari 2011

Vandaag hadden we weer een kaasdroger-overleg. Het voelt écht goed om zo met 4 paar knedende handen de dingen meer en meer vorm te geven. Vandaag bespraken we de diverse financiële verdeelsleutels, onze nieuwe promotieactie voor de verkoop van de twee resterende woningen en de plannen van de koeienstal, het woonhuis en de projectruimte. Volgende week woensdag bespreken we die plannen samen met de architect en dan begint zijn grote werk. Alle besproken dromen en wensen helemaal in detail uitwerken op papier met het bekomen van onze bouwvergunning in het zicht.

En er is goed nieuws! Sinds vorige week hebben we er een nieuwe kandidaat bij. Ruben is kandidaat-koper voor de koeienstal. Hij ziet het helemaal zitten -en wij ook- en zal vanaf nu mee kneden aan de plannen en dromen van en voor 'De Kaasdroger'. Heel concreet betekent dit dat hij zich engageert om mee te vergaderen, mee te denken, mee te werken, mee te dromen,... En als dat allemaal goed blijft voelen voor ons allemaal dan zal hij zich weldra ook effectief inkopen. De koeienstal blijft momenteel nog wel beschikbaar voor andere kandidaten maar Ruben staat dus bovenaan onze wachtlijst.

    

Alvast meedelen dat we binnenkort een nieuwe promotieactie starten om de resterende woonunits opnieuw aan te prijzen. We zullen dit doen via een mooie nieuwe folder die Dorien -een heuse kaasdroger-fan- voor ons ontwierp, een brede mailing, advertenties in kranten en tijdschriften en wie weet wel een reportage op ROB. Weldra ontvang je dus waarschijnlijk een mailtje van ons. Stuur dat dan zeker door naar al je vrienden, kennissen en familieleden. Als zij dat op hun beurt doen dan hebben we in een mum van tijd heel de wereld bereikt zodat de kandidaat van onze dromen op de hoogte geraakt van ons initiatief!

En verder is het hier februari, net als bij jou. Nog even stil, nog even winter, maar ik voelde het al, er is nieuw leven op komst. Na een winter van rust en aansterken, tonen groene knoppen boordevol leven zich voorzichtig aan de zon. Het is echt waar. De lente komt eraan! Geniet ervan. Alweer een keer. Wat een luxe.

-Anje-


Vrijdag 11 februari 2011

Kleine opkomst op de werkdag maar toch massa's werk verzet. Vooral onder de vorm van meidoorntakken. De hele westhaag is gesnoeid en staat er weer netjes bij. Klaar om de zomer te trotseren. De takken zijn evenwel nog niet helemaal verwerkt. Een deel ervan draaiden we door de hakselaar maar na een voormiddag van lawaai zagen we dat klusje toch wel voor bekeken. De rest van de takken vormen nu enkele grote hopen in de wei die nu onderdak vormen voor kleine en grotere dieren van de buurt. Bedankt dus lieve meidoornhaagsnoeiers -een twintigletterwoord!- voor jullie hulp met takken en doornen, snoeien en hakselen, werken en rusten.

Maandag, dinsdag en woensdag waren architectdagen. Op maandag bespraken we het totaalproject: gemeenschappelijke delen, verwarmingssysteem en regenwatervoorziening. De algemene aanpak. Timing. Financiën. Op dinsdag gingen Benoît en ik naar Tongeren -daar woont onze architect- met de schetsen van onze droomwoning en op woensdag was het de beurt aan Leen en Stef. Binnen twee weken gaan we opnieuw tot bij Peter -onze architect- om de andere twee woningen en de projectruimten (atelier en tentoonstellingsruimte) te bespreken. De trein rijdt dus op volle toeren...

Ondertussen vonden we ook een kaasdroger-fan die een mooie folder voor ons wou uitwerken. Een folder waarin we reklame maken voor de twee resterende woonunits die momenteel nog te koop staan. Deze folder zullen we binnenkort verspreiden in Leuven en ook daarbuiten. Met een beetje geluk versieren we ergens ook wel een publicatie in één of ander tijdschrift om zo de mensen die op deze unieke buitenkans zitten te wachten te kunnen bereiken. Ken je toevallig iemand die zou passen in ons project of voel je je zelf ook aangesproken om op een bijzondere plek te wonen in warme verbinding met anderen, aarzel dan niet om ons te contacteren. We maken graag wat tijd vrij om te luisteren naar jouw dromen over huizen en samenhuizen.

    

En verder was het een week van afscheid nemen van een lieve suikertante, van denken over onderwijs en zijn beperkingen, van weerstand tegen huiswerk en de tafels van vermenigvuldiging en van twee zotte clowns en één vrolijke peuter die hier zomaar kwamen binnenvallen op een vrijdagavond moe en grijs van week en zorgen maar zot en vrolijk van weekend en hoop.

-Anje-


Maandag 31 januari 2011
Ondertussen zijn we volop bezig met het schetsen van plannekes van onze droomwoning in de schuur. Volgende week staan er een aantal afspraken met de architect op het programma alsook een echte winterwerkdag. Zin om je eens fysiek uit te leven in de bittere winterkou? En je daarna te laten verwarmen bij de kachel met een lekker bord eten in je handen, kom dan zeker langs... Voel je welkom!

-Anje-


Zondag 2 januari 2011
Het is al even in de maak maar nu mag het ook officieel. We zijn niet meer alleen. Sinds kort kruiste ons pad met dat van Leen en Stef. Het klikte en van het één kwam het ander, zoals dat zo mooi gezegd wordt. Jaja, je leest het goed... Er is een woning gereserveerd voor een bende warme mensen... Meer weten over Leen en Stef, klik danhier! Momenteel in volle afstemming, regelmatig overleg om zo te komen tot een mooie akte bij de notaris... 2011 is aangebroken. Het échte werk kan beginnen... Samenwerken in voorbereiding van het samenhuizen. Op naar een stedenbouwkundige vergunning en naar nog meer kopers... De koeienstal en het woonhuis zijn nog vrij. Men zegge het voort, grijp uw kans voor het te laat is!

-Anje-


Zaterdag 1 januari 2011
Ons nieuwjaarsrijmpje, uitgevonden aan de ontbijttafel...
'Luister goed naar jezelf
in tweeduizend en elf
zo glij je naar mekaar
het bollevolle jaar!'
Vollebolle wangen vol zoenen en geluk van...

-Jade, Thimen, Lore, Anje en Benoît-